8. Ik heb het fout gedaan...

Jarenlang deed ik onderzoek bij kinderen met leerproblemen. Veel voorkomende vragen van ouders en scholen waren: "Kan deze leerling de leerstof wel aan? Vragen we niet teveel?", "Wat zijn de onderwijsbehoeften van deze leerling?" en "Is er sprake van dyslexie?".

Wanneer dit laatste het geval was, vertelde ik in die tijd dat dyslexie een 'stoornis' was, dat het nooit over zou gaan en dat een leerling ermee om moest leren gaan. Ai.... als ik dit nu bedenk voel ik me wel eens schuldig dat ik dat destijds zo heb gezegd.... Ik heb het helemaal fout gedaan!

Dit gevoel bekroop ook een ouder die ik vorige week sprak. Haar zoon zit op de middelbare school, worstelt met de leerstof, hoewel hij zich goed inzet en veel tijd besteedt aan school. Hij is dyslectisch. In het gesprek dat ik met haar had, gaf ik aan dat leerlingen vaak te horen krijgen dat ze harder moeten werken. "Dat zeggen wij dus ook tegen hem...." zei ze. Je moet echter niet harder werken, maar slimmer. Net als ik, als ik terugdenk aan mijn tijd als onderzoeker, had de moeder van de jongen het gevoel dat ze het verkeerd deed. 

Wat doe je als je het gevoel hebt dat je het helemaal fout hebt gedaan? In deze korte podcast aflevering (die ik spontaan heb opgenomen, dus zonder intro en slotstukje) vertel ik je wat ik doe. 

Nu kijk ik heel anders aan tegen 'dyslexie, test ik geen kinderen meer en vertel ik ouders iets heel anders als er sprake is van (een vermoeden van) dyslexie of andere leerproblemen.

Meer hierover lees je in mijn boek "In 10 stappen leren vanuit talent". 

Heeft jouw kind of leerling dyslexie of is er 'een vermoeden van...'? Waarschijnlijk heeft het een andere leerstijl. Op mijn website vind je een vragenlijst, die je in kunt vullen om een indruk te krijgen van de manier van leren van je kind of leerling.